चुका - सुधीर मोघे ( 'पक्षांचे ठसे' ह्या काव्यसंग्रहातून)

क्षणोक्षणी चुका घडतात
आणि श्रेय हरवून बसतात

आपल्याच रिकाम्या ओंजळी आपल्याला
फार काही शिकवीत असतात

कणभर चुकीलाही
आभाळाएवढी सजा असते

चूक आणि शिक्षा यांची कधी
ताळेबंदी मांडायचीच नसते

एक कृती, एक शब्द
एकाच निमिष युकत-हुकत

उभ्या जन्माच्या चुकामुकीला
तेवढं एक निमित्त पुरतं

अखेर हे सारं घडतं
केवळ आपण काही शिकवण्यासाठी

आपण मात्र शिकत असतो
पुन्हा पुन्हा चुकण्यासाठी!