आजची कविता: प्रेमस्वरूप आई... कवी: माधव ज्युलियन
हि कविता निवडण्याचे पहिले कारण म्हणजे माझ्या आईला श्रद्धांजली... माझे हे साहित्यप्रेम मला माझ्या आईकडून मिळाले. तिलाही वाचनाची व लिखाणाची खूप आवड होती. त्यामुळे हा Blog मी तिला व तिच्या आठवणीना समर्पित करते... आता दुसरे कारण म्हणजे हि कविता खूप आर्त आहे. अगदी शाळेत असताना मी जेव्हा हि कविता पहिल्यांदी वाचली तेव्हाही मला ती आर्तता भिडली होती... आईबद्दलचे इतके उत्कट प्रेम, ती तडप, कदाचितच दुसऱ्या काही रुपात प्रदर्शित झाली असेल... अशा ह्या सुंदर कवितेला वसंत प्रभूंनी सुंदर चाल देऊन व लता मंगेशकरांच्या आवाजाने अजरामर केले आहे...
प्रेमस्वरुप आई, वात्सल्य सिंधू आई
बोलावू तूज आता मी कोणत्या उपायी
नाही जगात झाली, आबाळ या जीवाची
तुझी उणीव चित्ती आई तरीही जाची
चित्ती तुझी स्मरेना काहीच रुपरेखा
आई हवी म्हणोनी सोडी न जीव हेका
ही भूक पोरक्याची होई न शांत आई
पाहूनिया दुजांचे वात्सल्य लोचनाही
वाटे इथूनी जावे तुझ्यापुढे निजावे
नेत्री तुझ्या हसावे, चित्ती तुझ्या ठसावे
वक्षी तुझ्या परी हे केव्हा स्थिरेल डोके
देईल शांतवाया हृस्पंद मंद झोके
घे जन्म तू फिरुनी येईन मी ही पोटी
खोटी ठरो न देवा ही एक आस मोठी
Neevedita, Tujha abhinandan. tula bhavalelya kavita ani tu lihilelya kavitancha blog karaychi kalpana stutya ahe. tujhya blogchya nimittane marathi kavitanchya web maifilicha amhala maza luatata yeil.
उत्तर द्याहटवा-Archana
Tu nivadlelya kavite sambandhi majhi ek athavan sangte, he kavita mala 10th madhye hoti. amchya marathichya madamna hi kavita shikavtana ashru avare na. sagala watavaran ekdum kevilvana jhala hota. amhi mulihi mug madamna samil jhalo....ata athvan hasayla ala...:-))
उत्तर द्याहटवाखूप छान कविता आहेत अन तितकेच सुंदर विवेचन,
उत्तर द्याहटवा